Hoe wordt blauwvintonijn gevangen?

Blauwvintonijn wordt gevangen met sleepnetten, met haken (handlijn, sleeplijn, beuglijn) of in “fuiken” (vaste vallen nabij de kust), maar wordt meestal gevangen door vaartuigen voor de tonijnvisserij met de zegen. In de Middellandse Zee wordt meer dan 90% van de vangsten van blauwvintonijn volgens deze methode gedaan. Deze hypergeavanceerde, krachtige en snelle industriële vissersvaartuigen (met een snelheid van 16 knopen of 50 km/u) zijn in staat om dankzij de modernste elektronica (radar, sonar) scholen op te sporen. Zij zetten de “zegen” uit, een reusachtig net dat in een boog wordt uitgeworpen en tot 20 hectare op zee kan bestrijken, en vangen het hun toegewezen quotum in slechts enkele dagen.

Deze methode roept vragen op omdat zij gericht is op grote individuen die gedurende korte perioden (medio mei tot medio juli) in specifieke gebieden komen broeden (vooral rond de Balearen, Sicilië en Malta). Niet alleen wordt het mariene milieu letterlijk “leeggemaakt”, maar ook wordt schade toegebracht aan niet-doelsoorten en sterk bedreigde soorten (mantaroggen, schildpadden, haaien, walvisachtigen), vooral omdat veel tonijnschepen gebruik maken van visconcentrators.  (FAD’s), intelligente drijvende systemen die vis aantrekken en vaartuigen op afstand informeren over de hoeveelheid aanwezige vis. In dit geval kunnen de bijvangsten 5% van de visserij uitmaken.