In het licht van de wereldwijde overconsumptie verdedigt het Oceanografisch Instituut het idee dat het aandeel van vleesproducten op ons bord moet worden verminderd. Vlees of vis, Westerse mensen consumeren tegenwoordig meer eiwitten dan nodig is. Deze verstoring van het evenwicht is de oorzaak van veel gezondheids- en milieuproblemen.
Moeten we onze consumptie van vis matigen?
Door de stijging van de levensstandaard is de consumptie van vis twee keer zo snel gestegen als de wereldbevolking. De hoeveelheid gevangen vis is groter dan onze werkelijke behoeften. Het wordt dringend noodzakelijk ons economisch en sociaal model te herzien om de druk op de planeet te verlichten.
Met het oog hierop is het raadzaam de consumptie te beperken van grote roofdieren zoals blauwvintonijn, zwaardvis of zalm, maar ook van tropische garnalen, die in het algemeen in het natuurlijke milieu overbevist worden. Het kweken ervan levert ook veel milieuproblemen op (vervuiling, ziekten, enz.).
Het vermijden van de kleinere exemplaren kan de vissers ertoe aanzetten alleen de grotere te vangen en zo de bestanden de kans te geven zich te vernieuwen. In ieder geval moeten vier soorten bij voorrang worden vermeden omdat zij op het punt staan uit te sterven: zwaardvis, haai, blauwvintonijn en paling.
Zijn kleine vissen de oplossing?
De voorkeur gaat uit naar “kleine” vissen, die zich onderaan de voedselketen bevinden: sardines, makreel of mul liggen inderdaad veel beter rechtstreeks op het bord van de consument dan als voer voor vleesetende viskwekerijen.
Kleine vissen bevatten minder verontreinigende stoffen, die ook schadelijk zijn voor de mens, dan hun roofvissen: de giftige producten in het zeewater stapelen zich op naarmate de voedselpiramide vordert en zijn meer geconcentreerd aan de top, bij de grote roofvissen.
WAAROM IS VEETEELT OOK EEN BRON VAN VERVUILING?
Aquacultuur is geen kwaad, als er toezicht op is. De mens ontwikkelde 10.000 jaar geleden de veeteelt op aarde.
De limiet die voor de zeevisserij is bereikt (en overschreden), creëert vandaag dezelfde behoefte voor de aquacultuur.
De excessen van de intensieve kweek moeten echter worden vermeden en zowel de kweekomstandigheden als de voeding van de vis moeten worden gecontroleerd.
Het is beter de voorkeur te geven aan herbivore vis, of een alternatief dieet voor vismeel voor carnivoren te aanvaarden, ook al lijkt dit minder natuurlijk.
TIPS EN TRUCS VOOR VERANTWOORDE EN DUURZAME CONSUMPTIE
Zowel voor kweekvis als voor zeevis worden etiketten gebruikt om de meest aanvaardbare oplossingen aan te geven.
De “duurzaamheid” van de visserij hangt af van vele factoren: de soorten, maar ook de plaats, het seizoen, de vangsttechniek, enz. Zij zijn echter niet alle gelijkwaardig en het is noodzakelijk ze te kennen om het kader en de grenzen ervan te begrijpen.
Het is altijd raadzaam de voorkeur te geven aan plaatselijke visserij of productie. Hierdoor kan worden geprofiteerd van het Franse en Europese regelgevingskader en kan een impuls worden gegeven aan de werkgelegenheid. De waterkwaliteit is van essentieel belang en moet worden beschermd. Het wordt aangetast door verschillende soorten verontreiniging, vaak afkomstig van land- en menselijke activiteiten.
Plastics en diverse afvalstoffen, fytosanitaire producten en hormoonontregelaars zijn verontreinigende stoffen die in het lichaam van vissen worden aangetroffen. Menselijke activiteiten produceren ook CO2 dat de oceaan verzuurt, waardoor het mariene milieu blijvend verandert.
