ORGANISATIE

Lid

Voormalig beoogd minister van Milieu, Biodiversiteit, Water en Klimaatverandering van Colombia (2010- 2012), dat zij vertegenwoordigde op de Cop21.
Sandra Bessudo is momenteel stichtend directeur van de Fundación Malpelo y otros Ecosistemas Marinos, die tot taak heeft de bescherming en instandhouding van de Colombiaanse mariene en kustecosystemen te bevorderen en tegelijk het duurzame beheer van de natuurlijke hulpbronnen te stimuleren.
S. Bessudo is afgestudeerd in de biowetenschappen en aardwetenschappen aan de École Pratique des Hautes Etudes (EPHE) en beroepsduikster. Zij staat bekend om haar inzet voor het behoud van de oceanen en de haaien. Zij heeft talrijke wetenschappelijke expedities en onderzoeksprojecten geleid. Dankzij haar vastberadenheid werd het eiland Malpelo in 1995 door de Colombiaanse regering uitgeroepen tot wildreservaat. In januari 2012 werd zij benoemd tot directeur-generaal van het Colombiaans presidentieel agentschap voor internationale samenwerking, en in 2013 tot voorzitter van de Colombiaanse Ocean Commission en vertegenwoordiger van de Colombiaanse regering bij de Internationale Walvisvaartcommissie (IWC).
Naast vele onderscheidingen ontving zij de Grote Medaille Albert I Prins van Monaco Mediation afdeling 2014.

Lid – Dokter

Directeur van het Gemeenschappelijk Centrum voor Onderzoek van het Directoraat Nucleaire Veiligheid en Beveiliging van de Europese Commissie in Karlsruhe (Duitsland), na directeur te zijn geweest van het Instituut voor Milieu en Duurzaamheid in Ispra (Italië), en van het IAEA-laboratorium voor het mariene milieu in Monaco.
Zij heeft in verschillende laboratoria in Europa en de Verenigde Staten gewerkt.
D. in de chemie, met als specialisatie milieu, instrumentatie en radiochemie, aan de universiteit van Pisa (Italië).
Meer dan 200 artikelen over milieuchemie en -bescherming. Monte-Carlo Woman of the Year Award voor de oprichting van het Internationaal Centrum voor Oceaanverzuring in het IAEA-laboratorium in het Vorstendom Monaco.

Lid – Dokter

Onderzoeker te Ifremer-Brest en hoofd van het Laboratorium voor oceanische geochemie en metallogenie. Van 2005 tot 2010 leidde hij het Ifremer-programma voor de multidisciplinaire studie van extreme diepzeemilieus. Hij is gepromoveerd aan de Universiteit van Clermont-Ferrand en heeft een HDR in oceaanmetallogenie van de Universiteit van Brest. Na voor BRGM in Afrika te hebben gewerkt, kwam hij in 1982 bij Ifremer. Hij heeft deelgenomen aan 35 zeecampagnes, waarvan 11 als missieleider, en heeft ongeveer 40 duiken in onderwatervaartuigen gemaakt. Bij exploratie zijn talrijke hydrothermale systemen aan het licht gekomen in het oostelijk en westelijk deel van de Stille Oceaan en in de Atlantische Oceaan. Deze werkzaamheden worden uitgevoerd in het kader van talrijke nationale en internationale samenwerkingsverbanden (VS, Canada, Japan, Duitsland, VK, Portugal, Rusland). Hij heeft bijgedragen tot het schrijven van ongeveer 120 wetenschappelijke artikelen en heeft een tiental doctoraalscripties begeleid of mede begeleid.
Hij kreeg de Grote Medaille van Prins Albert I van Monaco voor 2010.

Lid – conservator erfgoed

Directeur van het Musée des Confluences, Lyon
Na een eerste functie als conservator in het Musée des Beaux-Arts de Bordeaux, werd haar door de stad Bordeaux de oprichting van het Goupil Museum toevertrouwd, dat de collectie van deze Parijse kunstuitgever, actief van 1827 tot 1920, in stand houdt. In 1996 was zij ad interim directeur van het Capc museum voor hedendaagse kunst in Bordeaux, en werd vervolgens benoemd tot directeur van het Musée d’Aquitaine. In diezelfde periode, van 1998 tot 2000, werd hij door het Louvre belast met een studieopdracht over de collectie chalcografie van het Louvre.
In 2005 leidde zij op verzoek van Jacques Toubon het project voor het Nationaal Museum voor Immigratieculturen en -geschiedenis in Parijs, dat op 10 oktober 2007 zijn deuren opende voor het publiek. In januari 2010 werd zij directeur van de Gallo-Romeinse musea van het departement Rhône (Lyon Fourvière en Saint-Romain en Gal), waarna zij in juli 2012 werd benoemd tot directeur van het Musée des Confluences. Het museum dat wetenschap in dialoog brengt om de menselijke geschiedenis te begrijpen, opent op 20 december 2014.
Zij is auteur van verschillende artikelen over het huis Goupil en over de kwestie van de verspreiding van kunst in de 19e eeuw, alsook van een monografie over de schilder Jean-Léon Gérôme, uitgegeven door Herscher in 1998.

Lid

Directeur Onderzoek van het Centrum voor Strategische Studies van de Marine (CESM).
Leraar aan Sciences Po
Hoofdredacteur van het tijdschrift Etudes marines
Auteur van: De mens en de zee, CNRS-éditions 2017, De zee, nieuw eldorado? (co-dir. Met Claire de Marignan), Documentation Française, 2017, L’Empire des mers, atlas historique de la France maritime, CNRS-éditions 2015, La Terre est bleue (dir.), Atlas de la mer au XXIe siècle, Les Arènes 2015, Atlas des Empires maritimes, CNRS-éditions 2013.

Lid – Professor

Voormalig hoogleraar Gastro-enterologie
Hoofd Ziekenhuisdiensten en voormalig decaan van de Faculteit Geneeskunde van Nice
Voorzitter van het Wetenschappelijk Centrum van Monaco, het agentschap voor wetenschappelijk onderzoek van het Vorstendom, sinds 2007.

Lid – Dokter

Specialist in ruimtelijke teledetectie van de kleur van oceanen.
Outstanding Research Fellow aan het Plymouth Marine Laboratory, UK, na onderzoeker te zijn geweest aan het National Institute of Oceanography in Goa, India, en assistent-professor aan de Dalhousie University in Halifax, Canada.
Van 2000 tot 2008 uitvoerend directeur van de internationale organisatie POGO (Partnership for Observation of the Global Oceans). Sterk betrokken bij de hulp aan jonge onderzoekers en, meer in het algemeen, in ontwikkelingslanden.
D. aan de Pierre en Marie Curie-universiteit op het gebied van mariene optica.
Zij kreeg de Albert I Grote Medaille in de afdeling Wetenschap voor 2013.